Werken aan de ruwe steen in de 1e graad

DE LEERLINGVRIJMETSELAAR

Waarom wil een vrij man van goede naam vrijmetselaar worden? Wat zijn de persoonlijke beweegredenen om aan te kloppen? Twee leerlingen-vrijmetselaar geven hier antwoord.

Bron: het blad Vrijmetselarij, jaargang 65, nr. 10, december 2011 (pub).
Onder redactie van Ed Worm – Foto’s: Paul Mellaart.

PAUL VERSTAPPEN | Leerling-vrijmetselaar
loge La Constance, nr. 299 | Maastricht

”Wat mij de afgelopen periode vooral is opgevallen is de broederliefde die vrijmetselaren onderling hebben.”

”Wat mij de afgelopen periode vooral is opgevallen is de broederliefde die vrijmetselaren onderling hebben.”

“Ik ben via architectuur en IT-wereld uiteindelijk als agrariër in de Belgische Ardennen terechtgekomen. En als je als agrariër met je handen en met de natuur bezig bent, dan worden de behoeften naar intellectuele prikkels sterker. Dus ben ik tijdens de donkere winterperiode in de Ardennen, op zoek gegaan. En zo kwam ik tot de conclusie dat wij mensen eigenlijk allemaal hetzelfde nastreven, ongeacht afkomst, geloof of politieke overtuiging… En dat is de universele gedachte zoals Einstein die verwoordde in zijn 3e edele waarheid: ‘Alles is één en wij maken deel uit van het ene’. En met die conclusie in het achterhoofd komen de uitgangspunten van de vrijmetselarij ineens erg dichtbij. We koppelen politiek en godsdienst los van onze levensvisie omdat het subjectieve middelen zijn. Dan hebben we de twee grootste problemen van de mensheid geëlimineerd en kunnen we met zinniger vraagstukken aan de slag. Een
enorme bevrijding.” Wat heeft de vrijmetselarij mij tot op heden gebracht? Wat mij de afgelopen periode vooral is opgevallen is de broederliefde die vrijmetselaren onderling hebben. Ik beleef de tijd in mijn loge als een uitermate leerzame periode waarin zaken als ‘zelf-ontdekking’, je eigen plek en functioneren in de maatschappij, vooroordelen, respect, met andere ogen kijken naar je medemens etcetera, aan de orde komen.”

“Wij, mijn vrouw Natalie en ik, hebben ook een droom: kansarme kinderen helpen als onze kinderen het huis uit zijn. We zijn al een beetje aan het ‘proefdraaien’ als pleeggezin en dat geeft een enorme voldoening. En als wij inderdaad allemaal deel uitmaken ‘van het ene’ kun je niet anders dan ‘aan dat ene’ werken en zorgen dat je zelf en alle anderen om je heen beter functioneren in het geheel, ofwel: werken aan de ruwe steen!”

MIGUEL DE BIE | Leerling-vrijmetselaar
loge Nos Vinxit Libertas, nr. 68 | Amsterdam

”Reden om daarheen te gaan, was een combinatie van factoren: interesse in de mystiek, misschien ook wel het geheimzinnige wat de vrijmetselarij toen voor me had en in zekere mate nog heeft, en de wens om een plek te vinden waar ik met gelijkgestemden wat verdieping in het leven kon zoeken.”

”Reden om daarheen te gaan, was een combinatie van factoren: interesse in de mystiek, misschien ook wel het geheimzinnige wat de vrijmetselarij toen voor me had en in zekere mate nog heeft, en de wens om een plek te vinden waar ik met gelijkgestemden wat verdieping in het leven kon zoeken.”

“Een avond voor belangstellenden maakte dat ik voor het eerst echt in aanraking kwam met de vrijmetselarij. Reden om daarheen te gaan, was een combinatie van factoren: interesse in de mystiek, misschien ook wel het geheimzinnige wat de vrijmetselarij toen voor me had en in zekere mate nog heeft, en de wens om een plek te vinden waar ik met gelijkgestemden wat verdieping in het leven kon zoeken.”

“Tijdens die avond werd me duidelijk dat een logeavond geduid zou kunnen worden als een wekelijkse ‘minivakantie’; even echt weg van de drukte van de Amsterdamse binnenstad, achter de dikke muren van het logegebouw. Even weg van werkagenda, sociale agenda, sportagenda, dubbele agenda, telefoon, Blackberry en Facebook.”

“Die avond maakte mij enthousiast om lid te worden van een club mensen, waarvan ik de meesten niet meer zou zien tot mijn inwijding, en rituelen mee zou maken waarvan ik naar vorm noch naar inhoud iets wist.”

“Opvallend is, wat mij betreft, dat met het verloop van tijd rond en na mijn inwijding – overigens in Münster als onderdeel van een uitwisseling met de Duitse Loge ‘Zu den Drei Balken’ – de antwoorden die ik kreeg op de vraag wat vrijmetselarij inhoudt aanleiding was voor nieuwe vragen. Steeds interessantere vragen, want eerst behelsden ze vooral de generieke vraag wat vrijmetselarij was, inmiddels hebben deze plaatsgemaakt voor vragen wat de vrijmetselarij voor mij betekent.”

“Heb ik nu het antwoord gekregen op de vraag wat vrijmetselarij is? Allesbehalve, maar ik weet inmiddels dat ik mijn hele leven de tijd neem om die vraag te beantwoorden. Zowel de vrijmetselarij als mijn broeders, maken dat ik steeds meer redenen vind om vrijmetselaar te zijn. Had ik ze maar eerder gekend…”